CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA

na zakończenie roku szkolnego 2018/2019
i pożegnanie absolwentów klas ósmych szkoły podstawowej i klas trzecich gimnazjum

TANIEC Z FLAGAMI W WYKONANIU UCZENNIC KLAS ÓSMYCH
I GIMNAZJUM

Uczeń I:           (W tle muzyka)

Pragniemy serdecznie podziękować nauczycielom za ich trud i serce, bo…….

Uczeń II:

Jeśli masz czyjeś serce
masz dom
na każdym miejscu
na którym staniesz.

I nawet w obcym kraju
one twój sen osłaniają
jak liść róży gniazdo nieduże.

Uczeń I: To właśnie oni, gdy….

Uczeń III:

Są takie chwile, gdy się nie śmie badać
swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie,
że ani jednej nie znajdzie w niej struny
co, potrącona, jeszcze czysto dźwięknie.

                   Lecz trzeba tylko jednego spojrzenia
pełnymi wielkiej serdeczności oczyma,
by w akord  -związać wszystkie struny duszy…
Potrzeba jednych oczu
I nauczyciel je ma!

(muzykę pogłośnić)

Uczeń I:

W takim dniu pożegnania chcielibyśmy powiedzieć i wyrazić wszystko, ale…..

Uczeń II:

Powiedzieć wszystko?
Nie,
to niemożliwe.
Zawsze zostaje to
co najważniejsze
i co się nie da okpić - powiedzeniem.

Uczeń III:

Właśnie uczucia
doprawdy
nie czyny
są najtrudniejsze do wypowiedzenia.
Choćbyś najbardziej chciał
Nie powiesz nigdy.

Uczeń I:

Drżenia naszego serca, chaos naszych myśli
i żar naszej duszy zwiąże w harmonijny akord - słowo poety.

Recytator I:

Wiersz o wielkiej wdzięczności

K. I. Gałczyński

W życiu to takie proste:
Przyszedł człowiek, rękę uścisnął,
Podziękował,
ale w poezji trudniej,
Poezja to trudne słowa.
Uścisk dłoni to jedna chwila,
Gest paru sekund,
Ale poezja ma być jak drzewo,
Co się schyla pod nurtem naszego wieku
i ptaki maja być na drzewie,
I promieni słonecznych wiele,
Ja w tym wierszu wypowiadam
Całego siebie
Dla was i o was nauczyciele.

Fizycy i matematycy
Poloniści i biologowie
Pochwałę waszej pracy
Śpiewam w gorącym słowie

Bezmierny mój dług wdzięczności
Więc strof mi potrzeba jak w słońcu
Grająca kapela,
Żeby po całym kraju rozsławił się, rozgłosił

Wysiłek nauczyciela.

Sława po całej ziemi,
Sława po świecie szerokim
Tym, którzy uczą chemii
I tym, którzy biologii
Jakże nie pisać wiersza,
Jakże nie płonąć w podzięce
za światło, co się rozszerza,
za dar najpiękniejszy, za wiedzę.

Nasz świat jest słonecznym światem,
Nasz świat na wiedzy stoi -
I dlatego dziś wieńczę oświatę
O przyjaciele moi.

I dlatego dzisiejszym rankiem
W mojej Warszawie
Śpiewam razem z czerwcowym
ptakiem
Nauczycieli sławię.

TANIEC UCZNIÓW KLASY IV

Recytator II:

Dzisiaj, na chwile tak uroczyste
- jak promyk słońca w poranek szary -
możemy przynieść z głębin szczerości
tylko – jak kwiaty – serc naszych dary.
Jak kwiaty wiosny – świeże i białe,
rosą poranków jasnych oblane..
Kwiaty za wszystkie godziny wspólne,
na resztę życia niezapomniane
Kwiaty – za serce. Serce tak ludzkie,
że zawsze wszystkich nas rozumiało.

Recytator III:

Uśmiech – przedziwny, jak baśni kwiat,
który zapewne ktoś z raju skradł,
Niby mak płatki rozchyla swe,
więc w podarunku wam dzisiaj ślę.

Uśmiech – dobroci urok i czar,
jak płatków róży kamienny żar,
niby blask jutrzni na nieba tle,
jako dar serca dzisiaj wam ślę.

Uśmiech  - jaśminu radością drży,
perliste w oczach przygasza łzy.
Uśmiech na dobro przemienia zło -
wszystkie więc kwiaty uśmiech wam ślą.

Uczeń IV:

Dziękujemy wszystkim nauczycielom,
którzy przez długich osiem lat ofiarowywali
nam dar nauki.
Serdecznie i z rozrzewnieniem będziemy myśleć
i pamiętać o naszych pierwszych nauczycielach,
którzy pomagali nam stawiać pierwsze niezdarne litery,
wprowadzali w czarodziejski świat książki,
byli wspaniałymi przewodnikami w początkach naszej nauki.
 

Uczeń V:

Dziękujemy także i tym nauczycielom,
którzy poszerzali naszą wiedzę w starszych klasach,
czynili ją dostępną i zrozumiałą:

Polonistom, biologom, geografom, matematykom, fizykom, chemikom, historykom.

Uczeń VI:

Chylimy również z szacunkiem czoła przed tymi,
którzy wprowadzali nas w świat sztuki.

Byli to nasi plastycy, muzycy, mistrzowie zajęć technicznych.

Pamiętać będziemy zawsze o lekcja wuefu, podczas których hartowaliśmy nasze ciała.

Uczeń IV:

Wszystkim nauczycielom bez wyjątku dedykujemy wiersz pt. „Do zobaczenia w dorosłym życiu”.

Recytator IV:

Do zobaczenia w dorosłym życiu
Na innej drodze, na innym szlaku
Z bagażem wspomnień na dnie, w ukryciu
Wśród masy pytań w pełnym plecaku.

Przyszłość jak wielki znak zapytania
Pełna rozterek i niepokoju,
Bez odpowiedzi na takie pytania
W codziennej pracy, w chwilach spokoju.

Stoimy w progu tej naszej drogi
Tacy malutcy, tacy nieśmiali
Z cichą nadzieją, by los nie był srogi
Byśmy do celu dotarli cali

Otwarci, prawi, pełni miłości,
Idźmy odważnie przez nasze życie,
By w końcu drogi bez wątpliwości
W lustro popatrzeć na swe odbicie.

POŻEGNANIE ABSOLWENTÓW PRZEZ KLASĘ SIÓDMĄ

Uczeń VII:

Dziękujemy młodszym koleżankom i kolegom za te wspaniałe niespodzianki i mamy nadzieję, że w trudnych sytuacjach życiowych nigdy się nie poddacie, a Waszym mottem życiowym niech będą słowa Jana Pawła II: „Wymagajcie od siebie, choćby inni od Was nie wymagali”.  Pamiętajcie o tym.

Uczeń VIII:

Na zakończenie wraz z życzeniami pięknych wakacji dedykujemy wszystkim: szanownym Gościom, naszej Dyrekcji, Nauczycielom, pracownikom oświaty i Wam, koleżanki i koledzy, piosenkę w wykonaniu naszej młodszej koleżanki z klasy VB.

PIOSENKA „ŻYJ Z CAŁYCH SIŁ”

Źródła tekstów:

1.     E. Gałczyńska, Z. Garczyk, Uczcijmy wierszem i piosenką, Płock 1994.

2.     E, Gałczyńska, E. Szczepańska, U, Wójcik, Na szkolnej scenie, Płock 1997.

3.     T. Fiedorowicz, Do zobaczenia w dorosłym życiu.

4.     K.I. Gałczyński, Wiersz o wielkiej wdzięczności.